4 Bewerkt

Elzeline Kooy zou het liefst in een tekenfilm leven

15 januari 2021

1 min leestijd

Pim Nugteren
Het liefst zou illustrator Elzeline Kooy (29) in een tekenfilm leven, want dan zou een stopcontact je tenminste ook gezellig ‘HOI!’ zeggen. Tot die tijd tekent ze overal gezichtjes op en schept ze haar eigen kleurrijke fantasiewereld. ‘Mijn huis ligt vol doodles, van een man met een tennisbalhoofd tot palmbomen met gezichtjes.’

In de CJP Store verkopen we werk van jonge makers die we tof vinden. Drie illustratoren maakten speciaal voor CJP een print. Zoals Elzeline Kooy uit Rotterdam, die naar Brussel vertrok voor een master beeldverhaal en nu haar eigen atelier heeft in Rotterdam.

Beste en slechtste van de klas

Ha Elzeline! Ben jij een geboren tekenaar?

‘Nou, ik wist nog wel dat ik me als kind besefte: je kunt tekenen voor je beroep. Dus dat wilde ik gaan doen. Ik tekende altijd en overal. Dus het werd de Willem de Kooning Academie hier in Rotterdam, de richting illustratie.’

‘Het eerste jaar vond ik verschrikkelijk. Ik dacht echt dat het een test was, zo van ‘hoe hard kunnen we iemand afbranden?’ Je moet er gewoon heel erg aan wennen in het begin, alles voelt als een persoonlijke aanval. In het eerste jaar viel in mijn klas een derde af.’

Dat klinkt pittig!

‘Ja. Op de middelbare school ben je degene die goed kan tekenen en dan kom je op de kunstacademie en denk je ‘oh wacht, nu ben ik de slechtste van de klas!’ Zo voelde het tenminste. Ik kwam uit Puttershoek, een klein dorpje tussen Dordrecht en Rotterdam en in mijn klas waren de meeste mensen opgegroeid in de stad, soms zelfs met kunstenaarsouders. Het voelde echt alsof zij al 1-0 voor stonden.’

En daarna ging je naar Brussel, voor een master beeldverhaal?

‘Ja. Ik was op de WdK afgestudeerd met een strip, dus het leuk me leuk om daar mee verder te gaan.’

Wat moet ik me voorstellen bij een master beeldverhaal?

‘Het is superbreed. In ieder geval niet alleen striptekenen. Je kunt ook een verhaal schilderen in olieverf bijvoorbeeld. In de master krijg je een jaar om je eigen verhaal te maken in woord en beeld. Veel kunstgeschiedenis en heel veel modeltekenen. Bij de WdK maakt het ze niet zoveel uit als je een arm scheef op een lichaam tekent, maar in Brussel was dat wel anders. Belgen zijn vrij traditioneel.’

Studio Elzeline Kooy
Aan deze tafel maakt Elzeline haar schetsen en illustraties

Palmbomen-oeuvre

En ben je nu fulltime illustrator?

‘Nee, ik werk ook nog in de Art Supplies Store in Rotterdam. Dat is heel gezellig, ik werk daar met allemaal leuke mensen. Het ziet er uit als een enorme bouwmarkt, maar dan staat het vol met verf, kwasten en lijsten. Er is in die winkel geen oppervlak dat niet helemaal onder gekalkt is. Iedereen die er werkt doet wel iets met kunst.’

Beginnen de radertjes in jouw hoofd gelijk te draaien als je een opdracht voor een illustratie krijgt?

‘Ja meestal wel. Ik heb altijd van die periodes dat ik bepaalde dingen heel leuk vind. Het is nu al een jaar palmbomen. Ik moet daar eigenlijk mee kappen, het begint een oeuvre te worden ondertussen.’

Waarom palmbomen?

‘Ze hebben gewoon een leuke vorm. Ik heb een fascinatie voor tropische dingen. Palmbomen zijn ook gewoon heel hip nu. Illustraties zijn onderhevig aan trends. Je merkt dan: ‘oh, nu gaan we met z’n allen zwembaden tekenen, of nee, nu zijn gebouwen weer hip’.

Waar word jij door geïnspireerd?

‘Alles wat ik zie. Als het maar veel kleur heeft. Een mooi hek, iemand die langsloopt die er cool uitziet. Films, series, architectuur. Op de fiets zitten. Laatst keek ik de serie Unsolved Mysteries op Netflix. Het ging over iemand die bij de vrijmetselaars was gegaan en zelfmoord had gepleegd. De eerste regel van zijn afscheidsbrief was: ‘Right now, all across the world, volcanoes are erupting. What an awesome sight.’ Toen dacht ik echt: yessss, daar wil ik wat mee doen. In zo’n quote zit een verhaal.’

Leven in een tekenfilm

Heb je nog tijd over voor vrij werk?

‘Nee, niet zoveel. Maar mijn huis ligt vol domme doodles. Zoals een man met een tennisbalhoofd. Of een poppetje met in plaats van haar een helm. Het zijn vooral poppetjes eigenlijk. Of voorwerpen die een gezicht krijgen.’

Waarom juist poppetjes en gezichtjes?

‘Ja dat komt uit cartoons, maar ook gewoon mijn kindertijd. Ik denk dat alle kinderen dat wel doen, dat je in de auto zit en zegt ‘dat is een boze auto, dat is een blije auto’. Alles om je heen heeft een gezicht, van een stopcontact tot een boom. Daar word ik heel blij van. Het lijkt me leuk om in een tekenfilm te leven, dat alles om je heen ‘HALLO!’ zegt. Ik kan nu nog stuk gaan als ik een cursormuis teken met oogjes erop.’

Tot slot, wat kun je vertellen over de illustratie die je voor CJP hebt gemaakt?

‘Nou, er zit een poppetje in dat ik ook heel vaak teken, het spookje. Het is een zomerplaat geworden, met een klein verhaaltje erin. Ik stelde me voor dat het een ontmoeting was tussen twee nieuwe vrienden. En er zit ook weer een palmboom in!’

Wil je deze print van Elzeline aan je muur hebben hangen? Scoor er eentje in de CJP store voor € 17,85. Op Elzeline’s Instagram zie je meer van haar werk.

Ook leuk voor je vrienden? Deel deze pagina